Πάρε + Δώσε

  Την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2023 είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια εξαιρετική εκδήλωση γεμάτη αισιοδοξία, ανθρωπιά και συγκίνηση. Μίλησαν αυτοί που έπρεπε να μιλήσουν, ακούστηκαν λόγια ουσιαστικά, λόγια ψυχής. Η  εκδήλωση στο κινηματοθέατρο Αστόρια με αφορμή την "Παγκόσμια Ημέρα  Καρκίνου της Παιδικής και Εφηβικής Ηλικίας" δεν ήταν μία ομιλία, δεν ήταν ένα επιστημονικό συνέδριο και σίγουρα δεν ήταν μια τυπική διαδικασία. Ήταν μία κατάθεση ψυχής από όλους όσοι θέλησαν να πουν δυο λόγια.  Μοιραστήκαμε λοιπόν τον αγώνα που δίνουν τα παιδιά οι οικογένειές τους αλλά και τον αγώνα που δίνουν οι γιατροί και οι νοσηλευτές που έρχονται καθημερινά σε επαφή μαζί τους. Μιλήσαμε όμως και για τα συναισθήματα. Ακούσαμε επιστήμονες που έχουν έρθει τόσο πολύ σε επαφή με τον καρκίνο κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής τους πορείας, που θα περίμενε κανείς ότι θα ήταν θωρακισμένοι απέναντι στο συναίσθημα, να κομπιάζουν από συγκίνηση. Ακούσαμε γονείς που πήραν από το χέρι τα παιδιά του

από την Ιωάννα: Λίγο σαλάκι δώσε μας, και φτιάξε μια ψυχούλα,  μα σε καλό θα ανταμειφθεί, και σώζεις μια ζωούλα.   Ήντα   ναι ο μυελός μωρέ, λίγο σαλάκι δώσε,  και συμβατός εσύ θα βγεις, λίγο παιδάκι νιώσε.   Στο ΠΑΡΕ ΚΑΙ ΔΩΣΕ δήλωσε, και λίγο σάλιο δώσε,  κι αν συμβατός εσύ θα βγεις, ένα ανθρωπάκι σώσε.  

Ένιωσα την ίδια χαρά που ένιωσα όταν γέννησα τα παιδιά μου!

Πριν από χρόνια κάποιος ρώτησε την ανθρωπολόγο Μάργκαρετ Μιντ ποιο ήταν το πρώτο σημάδι πολιτισμού σε μια κουλτούρα. Η Μιντ του είπε ότι το πρώτο σημάδι πολιτισμού σε μια αρχαία κουλτούρα ήταν ένα μηριαίο οστό 15.000 ετών, το οποίο όμως είχε σπάσει κι έπειτα είχε θεραπευθεί. Γιατί το μηριαίο οστό κι όχι εργαλεία κυνηγιού, κεραμικά σκεύη, θρησκευτικά αντικείμενα ή πρωτόγονες μορφές κοινοτικής αυτοδιοίκησης; Η Μιντ είπε ότι στο ζωικό βασίλειο όταν σπας το πόδι σου, πεθαίνεις. Δεν μπορείς να δραπετεύσεις από τον κίνδυνο, ούτε να πας στο ποτάμι να πιεις νερό, ούτε να αναζητήσεις τροφή. Γίνεσαι βορά στα θηρία που παραμονεύουν. Κανένα ζώο δεν επιβιώνει με σπασμένο πόδι, τον χρόνο που χρειάζεται το οστό για να δέσει. Ένα μηριαίο οστό που έχει θεραπευθεί είναι απόδειξη ότι κάποιος αφιέρωσε χρόνο για να μείνει μαζί με εκείνον που έπεσε, έδεσε την πληγή, τον μετέφερε σε ασφαλές μέρος, του έφερε τροφή και νερό, τον φρόντισε και τον βοήθησε να αναρρώσει. Γι αυτό, το σημείο στο οποίο αρχίζει ο πολι